Babkę lancetowatą można spotkać głównie na łąkach, pastwiskach i ogrodach. Jej lecznicze właściwości znane są od wieków. Medycyna ludowa bardzo wysoko ocenia działanie babki lancetowatej, ponieważ ma bardzo rozległe zastosowanie.
W lecznictwie stosuje się wyłącznie liście babki lancetowatej. Są one bezwonne i mają lekko gorzkawo-cierpki smak. Zawierają glikozyd aukubinę, do 10 proc. śluzu, do 7 proc. garbników, saponiny, kwasy organiczne, karoten (prowitamina A), witaminę C, witaminę K oraz znaczne ilości soli mineralnych: sodu, potasu, magnezu i cynku.
Problemy z gardłem
Liście babki lancetowatej używane są najczęściej jako lek przeciwkaszlowy przy astmie. Wyciąg z babki lancetowatej zalecany jest jako środek wykrztuśny. Śluz zawarty w babce lancetowatej likwiduje suchy kaszel i przynosi ulgę podrażnionej błonie śluzowej gardła
Dolegliwości żołądkowe
Napary ze świeżych liści przynoszą ulgę stanach w zapalnych przewodu pokarmowego, wrzodach żołądka i/lub dwunastnicy. Regulują wydzielanie soku żołądkowego, działają osłonowo. Babka lancetowata to skuteczny środek na zaparcia.
Na stany zapalne skóry, skaleczenia i ukąszenia owadów
Liście babki należy roztłuc, żeby puściły sok i przyłożyć na chore miejsce na skórze. Babkowy opatrunek przyniesie ulgę gdy skóra swędzi, trudno się goi, jest napuchnięta, zaczerwieniona i rozogniona.
Na ból
Dla homeopatów babka lancetowata to sposób na ból zęba.
Tylko młodeliście byliny rosnące z dala od drogi można używać do celów kulinarnych. W gastronomii babka lancetowa wykorzystywana jest jako składnik i przyprawa do sałatek, sosów i zup. Ze świeżych listków należy usunąć nitki nerwowe i drobno posiekać lub wysuszyć i zmielić.
