Cheerleading oznacza z angielskiego przewodzenie dopingowaniu. Są to zorganizowane układy składające się z elementów gimnastyki, tańca i akrobacji wykonywane w celu kibicowania zespołom sportowym w czasie meczów. Także osobna dyscyplina sportu. Cheerleading najpopularniejszy jest w USA, ale przyjął się też w wielu innych krajach. Teraz powoli także w Polsce powstają tego typu grupy.W USA ta forma dopingu związana jest przede wszystkim z futbolem amerykańskim oraz z koszykówką. W sportach takich jak piłka nożna, hokej, siatkówka czy wrestling występuje rzadko.
Początki cheerleadingu datuje się na lata 80. XIX wieku, gdy na Uniwersytecie Princeton okrzykami wspierano miejscowy zespół futbolu amerykańskiego. W roku 1894 absolwent Princeton Thomas Peebles wprowadził ideę zorganizowanego dopingowania do Uniwersytetu Minesoty. W 1898 student Johnny Campbell zaczął dyrygować dopingiem stojąc przed kibicami. W ten sposób został pierwszym cheerleaderem (dosł. przewodzącym dopingowaniu).
Choć obecnie szacuje się, że 97% osób zajmujących się cheerleadingiem w USA to kobiety, idea ta rozpoczęła się od zespołów męskich. Panie zaczęły brać udział w zorganizowanym dopingu w latach 20. XX wieku w związku z ograniczoną możliwością uprawiania odpowiednich dla nich sportów na uczelniach. W tym samym okresie do zorganizowanego kibicowania dołączono elementy gimnastyki i akrobacji.
