O poziomie książki niech świadczą zawarte w niej plany treningowe. Choć są na różnych poziomach zaawansowania, to najłatwiejszy z nich może stanowić poważne wyzawanie nawet dla osób, które mają już za sobą kilka maratonów.
Tą książką wydawnictwo Inne Spacery rozpoczyna publikację "Serii Expert". W jej ramach ukażą się książki m.in. o triathlonie, kolarstwie, pływaniu. "Seria Expert" skierowana jest do trenerów, zawodników oraz zaawansowanych amatorów sportów wytrzymałościowych. Tytuły publikowane w tej serii to techniczne podręczniki dostarczające najnowszej wiedzy w danej dziedzinie sportu.
AUTORZY
Pete Pfitzinger biegł w maratonach olimpijskich w latach 1984 i 1988, oba kończąc jako najlepszy Amerykanin. Z rekordem życiowym w maratonie wynoszącym 2:11:43 Pfitzinger został dwukrotnym zwycięzcą maratonu w San Francisco i zajął trzecie miejsce w maratonie nowojorskim. Był szefem Nowozelandzkiej Akademii Sportowej w Auckland. W latach 1997‒2007 był publicystą „Running Times”.
Scott Douglas jest pisarzem freelancerem oraz wydawcą od 15 lat zajmującym się profesjonalnie dziennikarstwem związanym z bieganiem. Były wydawca „Running Times”, obecnie regularnie pisuje dla „Runner’s World” i „Running Times”. Jest współautorem czterech książek o bieganiu.
CO W KSIĄŻCE
280 stron o przygotowaniach do maratonu.
Książka zawiera szczegółowe plany treningowe. Rozpisane są w zależności od kilometrażu pokonywanego w ciągu tygodnia (od 88 km) i liczby tygodni do dnia wyścigu (18 lub 12). Jednostki treningowe rozpisane są na każdy dzień.
Ale plany treningowe stanowią niewielką część całej publikacji. Pfitzinger i Douglas w kilku obszernych rozdziałach przyglądają się takim zagadnieniom jak odżywianie i nawadnianie (w trakcie przygotowania i w dniu zawodów), fizjologia maratońska i powiązane z nią środki treningowe (intensywności biegów), redukacja (tapering) przed zawodami. Poświęcają cały rozdział na omówienie przygotowań do dwóch i więcej maratonów w krótkim odstępie czasu. Szczegółowo omawiają również najlepsze strategie na bieg.
Czym różni się metodyka treningu między "Maratonem zaawansowanym" a "Bieganiem metodą Danielsa". Oba podejścia opierają się na naukowych podstawach fizjologii wysiłku. Operują takimi pijęciami jak próg mleczanowy czy treningi przy maksymalnej wydolności tlenowej (VO2max). To co rzuca się w oczy, to nieco odmienne zakresy intensywności treningowych.
O ile Jack Daniels wyprowadza je ze wzoru VDOT powiązanego z wynikami w zawodach, Pfitzinger i Douglas sugerują intensywności wynikające bezpośrednio z czasów uzyskiwanych na wyścigach. Zachęcają również do korzystania z pulsometru.
