Jak powstaje?
Najpierw przygotowuje się ciasto, którego składnikami są: mąka (pszenna, żytnia, sojowa, gryczana, ryżowa), woda i/lub jaja. Gotowe ciasto przeciska się przez kalibrowane otwory w celu nadania mu odpowiednich kształtów. Następnie tnie się na odpowiednie odcinki, suszy i gotuje. W domowych warunkach ciasto na makaron rozwałkowuje się na arkusze za pomocą wałka, a następnie ręcznie lub maszynowo nadaje się ciastu dowolne formy.
Tylko Durum
Najważniejsza dla walorów smakowych makaronu jest pszenica, której używa się do produkcji wyrobu. Musi to być pszenica twarda (durum), z której wykorzystuje się semolinę. Semolina powstaje w wyniku zmielenia najwyższej jakości ziaren pszenicy twardej (durum) i uważana jest powszechnie za najlepszy surowiec do produkcji makaronów. Makaron wyprodukowany z semoliny jest łatwiejszy w przygotowaniu i smaczniejszy niż ten produkowany ze zwykłej mąki, podczas gotowania nie skleja się, jest sprężysty i zachowuje swój kształt nawet, jeśli gotuje się go nieco za długo.
Bogactwo kształtów
Makarony można podzielić na cztery podstawowe grupy: drobne - dodawane do zup, długie - podawane z różnymi sosami, w arkuszach - do zapiekania oraz ukształtowane w formy nadające się do nadziewania. Większość z nich występuje w zróżnicowanych wielkościach, niektóre są gładkie, inne rowkowane. Makarony gładkie powinno się podawać z sosami ze śmietany i serów, lub z masłem i posypane tartym serem. Makarony rowkowane najlepsze są do sosów mięsnych.
Razowe, ziołowe i...
Ostatnio popularność zyskują makarony przyprawione ziołami oraz barwione. Makaron zawdzięcza swój kolor barwikom ekstrahowanym z warzyw. Czerwony kolor mają makarony barwione sokiem z buraków, zieloną – barwione sokiem ze szpinaku. Osoby propagujące zdrową żywność, też znajdą coś dla siebie. Na polskim rynku znajdziemy bogaty wybór makaronów z mąki razowej. Są one zwykle mniej kaloryczne i zawierają więcej błonnika, soli mineralnych i witamin.
Wiesz, co jesz?
Po ugotowaniu 100g makaronu ma mniej więcej tyle białka, węglowodanów, błonnika pokarmowego, żelaza i kalorii, co 50g chleba. Głównym źródłem energii są tu węglowodany. W celu wzbogacenia wartości odżywczej makaronów stosowane są różne dodatki: jaja, koncentraty białkowe, mleko, drożdże. Makarony są obfitym źródłem energii. 100g przeciętnego makaronu dostarcza 330-380 kcal, 70-78% węglowodanów i 11-12,8% białka. Należy zaznaczyć, że w trakcie gotowania dochodzi do strat witamin rozpuszczalnych w wodzie.
Zmień makaron!
Niektóre makarony zawierają domieszkę warzyw, roślin morskich lub mączki sojowej, co znacznie podnosi ich wartość odżywczą. Żelazo zawarte w makaronie jest trudniej przyswajalne niż żelazo zawarte w produktach pochodzenia mięsnego. Można jednak zwiększyć jego przyswajalność podając makaron z produktami bogatymi w witaminę C, z nabiałem lub z niewielką ilością mięsa. Dzięki temu następuje również efekt uzupełniania się aminokwasów, a tym samym wzrost wartości biologicznej i lepsze wykorzystanie białka przez organizm.
Jak gotować?
Makaron należy gotować w proporcji 100g na 1 litr wody. W dużym garnku wodę doprowadzić do wrzenia. Dodać sól zgodnie z indywidualnymi potrzebami, powtórnie wodę zagotować i włożyć do niej przeznaczoną do ugotowania porcję makaronu. Ponownie doprowadzić do jak najszybszego wrzenia i utrzymać w tym stanie do czasu, aż makaron będzie gotowy do spożycia. Makaron powinien zachowywać odpowiednią konsystencję, czyli jak określają to Włosi - być „al dente”. Po dokładnym odcedzeniu jest już gotowy.
Makaronowa ściągawka
|
Rodzaj/nazwa makaronu |
Kształt |
Zastosowanie |
|
Agnolotti |
Półokrągłe pierożki |
Są to pierożki nadziewane mięsem i warzywami. Po ugotowaniu podaje się z masłem lub sosem i posypane serem. |
|
Anelini |
Maleńkie pierścieniowate krążki |
Podawane z zupami. |
|
Canneloni |
Duże rurki długości ok. 2-3cm |
Gotuje się je i nadziewa białym serem, szpinakiem, farszem mięsnym. Polewa się je sosem mięsnym i zapieka w piekarniku. |
|
Cappellini |
Cienkie i długie nitki, pozwijane w gniazda. Mogą być kolorowe. |
Gotuje się je tak, aby nie naruszyć struktury. Podaje się z sosem ze świeżych pomidorów, z dodatkiem bazylii i oliwy. |
|
Conchigliette |
Makarony w kształcie skorupy muszli; różnej wielkości. |
Małe używa się do zup, średnie podaje z sosami, a duże nadziewa farszem. |
|
Farfalle |
Maja kształt motylków (wstążeczek) |
Podaje się je z sosem jarzynowym, śmietaną i posypuje tartym serem. Doskonale smakują na zimno jako dodatek do sałatek. |
|
Fusilli |
Makaron wytłaczany, skręcany w świderki. |
Podaje się z sosami lub połamane gotuje się w zupie |
|
Lasagne |
Płaty ciasta o szerokości 10-12cm. |
Ugotowane umieszcza się warstwami w żaroodpornym naczyniu przekładając każdą z nich farszem mięsnym lub jarzynowym. Całość okłada się serem i zapieka. |
|
Macaroni |
Grube, długie rurki, krojone na 3cm. |
Po ugotowaniu polewa się je sosem i natychmiast podaje lub zapieka. |
|
Penne |
Grube rurki ze skośnymi końcami uciętymi pod ostrym kątem. |
Serwowane z sosami. |
|
Ravioli |
Małe prostokątne pierożki, przypominające kształtem poduszeczki. |
Są nadziewane ostrym lub słodkim farszem, zwykle przyprawiane tartym parmezanem. |
|
Rissoni |
Makaron w kształcie i wielkości ziaren ryżu. |
Stosowany do zup. |
|
Spaghetti |
Długi, suszony, cylindryczny makaron o różnych średnicach. |
W wielu regionach Włoch traktowane są jako tradycyjna potrawa narodowa. Istnieje wiele sosów do tego makaronu. Najbardziej popularne jest spaghetti z sosem pomidorowym, cebulą i serem. |
- Spaghetti powinno się jeść specjalnym widelcem z trzema zębami.
- Jednym z najbardziej popularnych dań kuchni rzymskiej są fettuccine all’ Alfredo. Nazwa dania pochodzi od imienia człowieka, który je rozsławił. W swojej restauracji w Rzymie mieszał on i nakładał każdą porcję fettuccine złotą łyżką i widelcem. Przyprawiał makaron masłem, serem, szczyptą gałki muszkatołowej i mielonym pieprzem.
- Przeciętny Włoch zjada ich 28 kg makaronu rocznie, podczas gdy Polak – jedynie ok. 4-4,5 kg
www.fit.pl
