Tańce europejskie z różnych krajów : Włoch, Francji, Hiszpanii miały wpływ na powstanie specyficznego folkloru w Ameryce Łacińskiej. Stare tańce iberyjskie z dzisiejszej Hiszpanii i Portugalii wywodziły się z kultury romańskiej, celtyckiej oraz germańskiej. Po konkwiście uległy zmieszaniu z miejscowymi zwyczajami Indian, po czym nastąpiła wzajemna wymiana kulturowa i przenikanie się wpływów Europy na Amerykę i odwrotnie.
Na królewskim dworze cesarza Meksyku, który był Habsburgiem tańczono walca i polkę w parach. Hiszpania dodała im gigantyczne suknie i pasterski strój do konnej jazdy oraz kostium torreadora.
Oficjalne tańce odzwierciedlały salonowe maniery, zaloty i walkę pierwiastka damskiego z męskim – podobnie jak w hiszpańskiej corridzie- walce z bykiem. W tańcu, który przebiega najczęściej w parach lub korowodach par męski pierwiastek zawsze przedstawia torreadora - pogromcę i myśliwego, a damski pierwiastek prezentuje byka, który choć nieobliczalny, musi w końcu ulec w starciu z mężczyzną. Większość tańców wzbogaca ogień cygańsko- indiańskich przytupów i stepowania.
