Musical to amerykański gatunek komedii muzycznej, zwykle 2-aktowej, składającej się z partii mówionych, partii śpiewanych solowych (songi) i zespołowych (duety, tercety, chóry) oraz tańca, pokrewny europejskiej operetce.
Musical powstał w latach 20. XX wieku (No, No Nanette V. Youmansa 1925, Statek komediantów J. Kerna 1927). Wykorzystuje tematy współczesne, także ze światowej literatury i dramatu (np. C. Portera Kiss Me, Kate 1948 wg Poskromienia złośnicy W. Szekspira oraz F. Loewego My Fair Lady 1956 wg Pigmaliona G.B. Shawa). Znanymi amerykańskimi kompozytorami musicali są: R. Rodgers, B. Merrill, G. Gershwin, I. Berlin, L. Bernstein, J. Herman. Musical zdobył popularność także w W. Brytanii, Francji (M. Monnot Irma la Douce 1956) i Niemczech. W końcu lat 60. musical wchłonął elementy muzyki rockowej, np. Hair (1967) G. McDermota, czy rock-opera Jesus Christ Superstar (1971) A.L. Webbera i T. Rice'a.
W Polsce po gatunek musicalu sięgnęli: H. Czyż (Białowłosa 1962), S. Sielicki (Dama od Maxima 1967), K. Gärtner (Na szkle malowane 1971), A. Bloch (Pan Zagłoba 1972), M. Małecki (Cień 1973).
