Obok powyższych potencjalnych zagrożeń, jakie mogą mieć związek z dietą wysokoproteinową, istnieje jeszcze jedno, a mianowicie nadmierne obciążenie nerek i choć w teorii istnieje taka możliwość, to nie zostało to w żadnych badaniach potwierdzone.
W badaniach przeprowadzonych odnośnie wpływu spożycia większych niż rekomendowane ilości białka na nerki u kulturystów, wykazano wprawdzie większe wydalanie mocznika niż w grupie kontrolnej, jednak pH moczu było tylko nieznacznie niższe w grupie kulturystów.
Dwie grupy: 37 mężczyzn i grupa kontrolna składająca się z 20 mężczyzn o zwiększonym o 7% poborze energii spożywały białko w ilościach 128 vs 88 g/d/m2, wydzielanie kwasu moczowego u spożywających większe ilości białka było wyższe (95 vs 64 mmoli/d/m2), podczas gdy pH moczu było tylko nieznacznie niższe (5.83 vs 6.12). W badaniu stwierdzono, że nerki mają spore możliwości adaptacji i w przypadku spożycia większych ilości białek są w stanie poradzić sobie z dodatkowym obciążeniem (Manz F., Remer T., 1995). Jednakże należy zauważyć, że użyta w tym badaniu ilość białka jest nieporównywalnie mniejsza od ilości, które zwykle stosują kulturyści.
[-------]
Dociekając negatywnych skutków spożywania dużej ilości białek, zwłaszcza, jeśli odbywa się to kosztem tłuszczów, niektóre badania sugerowały, że wyższy poziom protein może wpływać na niższe
wytwarzanie testosteronu, który jest jednym z najważniejszych hormonów anabolicznych, a ponadto w badaniach przeprowadzonych na zwierzętach stwierdzono również, że zwiększonemu spożyciu białek towarzyszy zwiększony poziom miostatyny, która wręcz blokuje rozrost mięśni.W doświadczeniu przeprowadzonym na grupie trenujących mężczyzn, starano się wykazać wpływ spożywania protein na działanie układu hormonalnego. Badanym podawano na 30 minut przed treningiem 25 g białka (Hulki, 2005), które jak się okazało ograniczyły podniesienie poziomu testosteronu oraz hormonu wzrostu, które zwykle ulegają podwyższeniu podczas wysiłku fizycznego, co spowodowane było przede wszystkim przez wzmożone wydzielanie insuliny w związku ze spożyciem białka. Tak, więc nadmierne spożywanie białek, zwłaszcza, jeżeli odbywa się to kosztem tłuszczów u sportowców dyscyplin siłowych powodowało, że im więcej protein przyjmowali, tym bardziej poziom testosteronu obniżał się w stanie spoczynku.
Podobną zależność zaobserwowano również w przypadku treningu, podczas którego poziom testosteronu wzrastał wprost proporcjonalnie do ilości przyjmowanych białek, zaś malał, gdy zwiększała się ilość białek w pożywieniu. Warto się, więc zastanowić nad nadmierną podażą protein, gdyż zamiast oczekiwanych wzrostów mięśniowych można doczekać się przestoju w rozwoju, a ponadto obniżenie poziomu testosteronu może utrudniać pozbycie się niechcianej tkanki tłuszczowej.
Tekst powstał na podstawie informacji zawartych w:
1. Żywienie w sporcie, Anita Bean, Londyn 2005,
2. Suplementy żywnościowe dla sportowców, Frederic Delavier, Michael Gundil, Łódź 2010, wydanie I.
Anita Demianowicz
www.dieta.fit.pl
